Аўтобус, як грамадскі транспарт, з’явіўся на пачатку ХХ стагоддзя. Па нашым горадзе (а Маладзечна атрымала статус горада толькі ў 1929 годзе) першыя аўтобусы пачалі ездзіць у часы Другой Рэчы Паспалітай — але гэта былі адзінкавыя экзэмпляры міжгародняга руху. У пасляваенны час, калі Маладзечна стала цэнтрам Маладзечнаскай вобласці, у горадзе з’явіўся свой унутраны гарадскі транспарт. З гадамі павялічвалася колькасць маршрутаў і абнаўляўся мадэльны шэраг аўтапарку. У 1970-я ўлады горада нават планавалі арганізаваць у Маладзечне тралейбусны рух, але далей за планы справа не пайшла.
Краязнаўчы сайт Molodechno.net склаў вялікую фотападборку з аўтобусамі розных мадэляў, якія ездзілі па вуліцах горада ў перыяд з 1930 па 1991 год.
«За польскім часам»: 1930-я
Фотаздымкаў міжваеннага часу з аўтобусамі ў горадзе знайсці не ўдалося, але некалькі машын патрапіла на кінаплёнку, напрыклад, гэты міжгародні аўтобус маршрута №98 Івянец-Маладзечна, засняты ў раёне вакзала ў 1930 годзе:
Увогуле, аўтобусныя маршруты ў міжваеннай Польшчы — гэта тэма асобнага даследвання. Праўда, Маладзечна ў той час не магло пахваліцца разнастайнасцю аўтобусных маршрутаў, магчыма з-за таго, што ў горадзе была буйная чыгуначная станцыя, якая забаяспечвала ўсе патрэбы па міжгародніх транспартных зносінах.
Як вынікае з наступнай ілюстрацыі — у 1929 годзе з горада за дзень адпраўлялася 8 аўтобусных рэйсаў, а ў 1931 — 0 (нуль). У 1930 годзе, як бачна, быў толькі адзін маршрут — Івянец-Маладзечна, які і трапіў на кінаплёнку.
Яшчэ адзін аўтобус (а можа і той самы, мадэль вызначыць цяжка) трапіў у кадр на іншай плёнцы 1930 года — машына стаіць задам на фоне справа:
З міжгароднім зразумела, а вось гарадскога аўтобуснага транспарта ў той час у Маладзечне ўвогуле не было. Яго паспяхова замяняў конны.
Абласны цэнтр: 1944-1960
З перайменаваннем Вілейскай вобласці ў Маладзечнаскую і з пераносам абласнога цэнтра з Вілейкі ў Маладзечна ў верасні 1944 года гостра стала пытанне і аб арганізацыі гарадскога аўтобуснага транспарту. Справа ў тым, што у той час разбураны ваеннымі дзеяннямі горад ўяўляў з сябе не адзінае цэлае, а тры адасобленыя вялікімі адлегласцямі кавалкі гарадской забудовы (падрабязней пра такую акалічнасць можна пачытаць у эсэі «Маладзечна — горад з трыма сэрцамі»). Так, напрыклад, абласныя ўлады размясціліся ў будынках былога польскага гарнізона ў раёне Гелянова, а асноўная маса ацалелых жылых дамоў размяшчалася ў раёне старога цэнтра горада (сучасная плошча Старое Места) — адлегласць паміж імі складала амаль 4 кіламетры па дарогах.
Захаваліся звесткі і нават фотаздымак першага маладзечанскага гарадскога аўтобуса. Гэта была даваенная савецкая мадэль 16-цімесны ГАЗ-03-30, які збіраўся на агрэгатах ГАЗ-АА з 1933 па 1950 гады. Першы гарадскі аўтобус пайшоў па маршруце плошча Старое Места — Гелянова ў сакавіку 1947 года, яго кіроўцам быў Раман Чырвонцаў, а кандуктарам працавала Зінаіда Ярмальчук.
Першым жа масавым пасляваенным гарадскім аўтобусам стаў ЗіС-154, які выпускаўся з 1946 па 1950 гады, зрабілі іх, праўда, толькі 1165 штук, таму да Маладзечна ён не дабраўся, прынамсі, на фотаздымках той пары яго знайсці не ўдалося. Іншая справа яго наступнік — аўтобус ЗіС/ЗіЛ-155, якога з 1949 па 1957 год вырабілі больш за 22 тысячы экзэмпляраў. Гэты аўтобус у 1950-х гадах склаў аснову аўтобуснага парка Маладзечна, што добра бачна на наступных фотаздымках.
Напрыканцы 1950-х на змену ЗіС/ЗіЛ-155 прыйшоў ЗіЛ-158 (выпускаўся з 1957 па 1970 год). Разам з ім на вуліцах Маладзечна пачалі з’яўляцца і аўтобусы вытворчасці Львоўскага аўтазавода ЛАЗ-695 «Львів» (гады вытворчасці 1956-2010), а таксама невялікія «калабкі» Паўлаўскага аўтазавода ПАЗ-652 (гады вытворчасці 1958-1968). Усе яны масава трапляюца на здымках горада 1960-х гадоў.
У 1970-я на гарадскіх маршрутах пачалі з’яўляцца першыя аўтобусы Ikarus 260 венгерскай вытворчасці (мадэль выпускалася з 1972 па 2002 гады). У 1980-я и 1990-я «Ікарусы» стануць асноўным грамадскім транспартам Маладзечна, апошнія ГДРаўскія «гармошкі» знікнуць з вуліц напрыканцы 00-х, іх заменяць айчынныя МАЗы (фоткі «Ікарусаў» пачатку 00-х можна паглядзець тут).
На гэтым экскурс у аўтобусную гісторыю горада можна лічыць завершаным.
Если бы на сайте была опция русского языка, то гораздо большее количество людей могли бы пользоваться информацией. Очень жаль, что вы отгородились языком от всех
В наше время онлайн переводчиков, встроенных в браузеры, когда в два клика можно перевести содержимое любого сайта на любой язык, очень удивительно видеть такие комментарии.
ГДРовские в том плане что они к нам в Молодечно из ГДР пришли б/ушными (там ещё надписи на немецком внутри долго сохранялись), а сами автобусы конечно венгерские
Если бы на сайте была опция русского языка, то гораздо большее количество людей могли бы пользоваться информацией. Очень жаль, что вы отгородились языком от всех
В наше время онлайн переводчиков, встроенных в браузеры, когда в два клика можно перевести содержимое любого сайта на любой язык, очень удивительно видеть такие комментарии.
RE: » . . апошнія ГДРаўскія «гармошкі» . .»
— ГДРовская — это наверное опечатка? В том же абзаце было отмечено что Икарусы венгерские.
ГДРовские в том плане что они к нам в Молодечно из ГДР пришли б/ушными (там ещё надписи на немецком внутри долго сохранялись), а сами автобусы конечно венгерские